Belcea Quartet
Mozart, Britten, Beethoven
Drie meesterwerken uit het strijkkwartetrepertoire
Three masterpieces from the string quartet repertoire
Het Belcea Quartet presenteert een fascinerend programma waarin drie meesterwerken uit het strijkkwartetrepertoire samenkomen. Elk stuk werd als een mijlpaal gezien in de tijd waarin het werd geschreven. Mozarts Strijkkwartet nr.19 in C dankt zijn bijnaam – Dissonantenkwartet – aan de ongebruikelijke passage waarmee het stuk opent. ‘Vals’ zullen zijn tijdgenoten ongetwijfeld gezegd hebben, maar met de oren van nu luisteren we er heel anders naar.
Britten schreef zijn Strijkkwartet nr.2 in C ter gelegenheid van de 250ste verjaardag van Henry Purcell. De componist schreef in zijn toelichting dat ‘Purcell de laatste belangrijke internationale figuur in de Engelse muziek was, wiens grootheid helaas op het continent meer onderkend werd dan op het eiland dat hem voortbracht.’
Beethovens laatste voltooide werk, het Strijkkwartet nr.16 in F, is een reflectie op het leven en de dood. Het beroemde slotdeel draagt de inscriptie ‘Muss es sein? Es muss sein!’, wat veel filosofische interpretaties heeft uitgelokt, maar waarschijnlijk bedoeld was als knipoog naar een geldschieter.
Programma en bezetting:
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Strijkkwartet nr.19, K 465 ‘Dissonantenkwartet’
Benjamin Britten (1913-1976)
Strijkkwartet nr.2 op.36
—pauze—
Ludwig van Beethoven (1770-1827)
Strijkkwartet nr.16 op.135
viool: Corina Belcea | viool: Suyeon Kang | altviool: Krzysztof Chorzelski | cello: Antoine Lederlin
Abonnement kamermuziek I.S.M. GMV
Dit concert is onderdeel van abonnement kamermuziek I.S.M. GMV
The Belcea Quartet presents a fascinating program that brings together three masterpieces from the string quartet repertoire. Each piece was considered a milestone in the time in which it was written. Mozart’s String Quartet No. 19 in C owes its nickname – Dissonant Quartet – to the unusual passage with which the piece opens. ‘False’ his contemporaries will no doubt have said, but with today’s ears we listen to it quite differently.
Britten wrote his String Quartet No. 2 in C on the occasion of Henry Purcell’s 250th birthday. The composer wrote in his notes that “Purcell was the last important international figure in English music, whose greatness has unfortunately been more widely recognized on the continent than on the island that produced him.
